Çöktükçe göðsüme ýssýzlýðýmýn býçak gibi parmaklarý, Döktükçe gözyaþlarýmý, severken býraktýklarý için, Her gece kalbimi yerinden söktükçe parçalayarak, Kelimelerin tabi ki de karanlýk gelir, Tebessümlerime bakarak.
En çok onlar üzülür, En çok onlar ölür, Ýþin garibi; ateþimde sürekli yanarken sýzlanmadan, Cehennemi tütsülerken cenneti gölgeleyip, Dumandan en çok onlar boðulur, Azraili ararken her köþe bucakta, En çok ben tadarým hayatý, En çok ben yaþarým, Ýtilirken bir canavar gibi kenara, En çok onlar düþer, En çok onlar bilir acýnýn tonlarýný. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.