ÇARESİZ
Göðsümde ki yorgunluk, gözlerimden akýyor.
Böyle bir hengamenin, içindeyim çaresiz.
Zaman acý çektirip, sessiz gam býrakýyor.
Bimemki bilinmezin, kaçýndayým çaresiz.
Hasretler yakar beni, anýlar merhem olmaz.
Yüreðimden amayým, gönül namahrem olmaz.
Bir girdaba düþmüþüm, garibim desem olmaz.
Doðuþtan, garibanýn yaþýndayým çaresiz.
Küfemdeki sevginin, haksýz hizmetkârýyým.
Herkese güller açtý, ben ise kýþ karýyým.
Gelmeyen mutluluðun, bir yudum efkarýyým.
Mutsuzluk çeþmesinin, baþýndayým çaresiz.
Dadaþým soluksuzum, bir atmosfer bana küs.
Ne diyeyim bilmem ki beni duyar mý? Venüs.
Daraldýkça daraldý, beni sýkýyor göðüs.
Herhalde bu hayatýn dýþýndayým çaresiz.
29.06.2023 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.