SİTEM MEKTUBU

Ölseydin gitmezdi inan aðrýma.
Gittin ya sevdâya küstüm sonunda.
Derman bulamadý lokman aðrýma.
Bütün umutlarý kestim sonunda.

Sensiz mevsimlerin tükendi hayrý.
Ne ilkbahar kaldý ne de yaz gayrý.
Topraða düþerek dalýmdan ayrý,
Hazan rüzgârýyla estim sonunda.

Ömrümce sürüldüm hep diyar diyar.
Gönlümde sadece hasret kaldý yâr.
Aþkýna kavuþan herkes bahtiyar.
Ben baðrýma hüznü bastým sonunda.

Ne varsa mahvettim, yarým býrakýp.
Kaç uykudan kaçtým, düþlerden býkýp.
Geceler boyunca mehtaba bakýp,
Gülen gözlerimi kýstým sonunda.

Ecel biletimi kestin ezelden.
Bu cana fayda yok, baþka güzelden.
Hatýran var bende ne gelir elden?
Gezdiðin yollara pustum sonunda.

Her geçen gün arttý içimde sancý.
Yaralý kalbimin bitti inancý.
Kendi sözüm bile bana yabancý.
Dilimi tutarak sustum sonunda.

Sabrede sabrede dolunca süre,
Bir hayat býraktým gittiðim yere.
Sanki bir deðil de binlerce kere,
Piþmanlýk zehrini kustum sonunda.

Nasihat istemem, kendini yorma.
Ahdým vardý benim, ne diye sorma.
Ýdam sehpasýna koyduktan sonra,
Aþký infaz edip, astým sonunda!..

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: