Hiç mi acýmadý canýn
Ben gibi deðil misin söylesene
Az önce yine kocaman bir hançer yerleþti yüreðime
Uðraþmýyorum artýk çýkarmak için
Ki hangisini çýkarabildim ki sana dair
Zor zahmet söktükleriminde arkasý oluk oluk kan
Boðuluyorum anlýyor musun
Kanýmda dolaþýrkenmiþ nefes alýþlarým
Þimdi kendi kanýmda boðuluyorum
Halbuki olduðun zamanlar
Nasýl da çýldýrýrdý masallar
Biz kadar mutlu deðildi sonlarý
Yüzümde kýskançlýklara yol açacak tebessümlerle dolanýrdým
Þimdi yazýlanlarý anlarý zamanlarý
Kurulan hayallerin sonunu
Silme yetisi kuvvetli bir silgi silmiþ gibi
Ýzleri var ama
Gerçekte beklenenler bomboþ sayfalar dolusu
Düþüyorum boþluklarýn göbeðine
Ellerim dizlerim gözlerim kanýyor
Caným acýyor
Bir sen bu halime bakýp da bana acýmýyorsun
Unuttun beni aþk yuvasý
Hem de hatýrlamamasýna unuttun
Az önce nasýl da yandý caným
Öyle bir acý ki
Keskin uzun ince bir hançer
Hani her köþesi sana tahsis ýslýk çala çala dolaþtýðýn
Solumdaki her biri sen olan
Milyon nüfuslu dünyama giriverdi
Kanýrta kanýrta buldu yolunu
Yýktý tüm haneleri çevirdi viraneye
Özlemin bana verdiði rolle
Döndüm inan iflah olmaz bir divaneye...
Sanýrým sen mutlusun
Mutsuzluðum kadar mutlu....
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.