Hazan düþtü ömrüme zamansýz sararýyor Hangi yola koyulsam bir çýkmaza varýyor Yýllar, aylar, saatler, gençliðimi soruyor Baharým gelmez benim, dört mevsim kýþ gibiyim
Ýçim yanar kavrulur, görünürde duman yok Herkese geçse bile, gönle geçen ferman yok Gözümde fer tükendi, dizlerimde derman yok Kanatlarý kýrýlmýþ, yaralý kuþ gibiyim
Her gönülde bir aþk var, her gönülde bir canan Ya aðlayan bir çift göz, ya sevdayla yanan can Ruh dünyamý terketti, hayat denen heyecan Bir garip mezarýnda deðersiz taþ gibiyim
Kopardýn dalýmdaki, açýlan gonca gülü Kim teselli eder ki, gamla öten bülbülü Tutuklu sevdalarým, yüreðimde gömülü Þirin’e kavuþmayan Ferhat’a eþ gibiyim
ÞENTÜRK DURRSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şentürk Dursun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.