Zorbaya tahsis oldu, memleketin tapusu Zalime kanat gerip, mazlumu dýþladýlar Zavallýya kapandý, merhametin kapýsý Nevi þahsýna mahsus, bir dünya düþlediler
Nakýþ nakýþ iþlendi, þeytanýmsý planlar Çýyana çakallara yem edildi aslanlar Rengiyle yöresiyle sýnýflandý insanlar Kimini yoktan sayýp, kimini fiþlediler
Haramzade zapt etti, adalet kefesini Hayalle doldurdular, garibin kesesini Batýl güruh bastýrdý, Hak ehlinin sesini Küffara gül uzatýp, Müslüman taþladýlar
Garabet yaðmuruyla, kir kapladý yüzleri Haklýyý hakikati, görmez oldu gözleri Gönüllerden silindi, hoþgörünün izleri Kin nefret tohumuyla hamaset aþladýlar
Aðzýnla kuþ tutsan da, görmeyene nafile Çýkar için mübahmýþ her entrika her hile Ne anlatsan beyhude, söz israftýr gafile Haini cilalayýp, övgüye baþladýlar
ÞENTÜRK DURSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şentürk Dursun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.