Ölüyorum.. Gel!

Ölüyorum...

Þuan ölüyorum...
ölen ben miyim o mu?

Yanýlmayýn dostlarým, hepsi o...
bu kelimeler... duyduðunuz koku...
alýnan nefes... hepsii o...

bu hava... bu renk...
üþüyorum...

süslü püslü kelimeler yok..
virgülle qüzelleþtirilen cümleler...

konuþ benimle... ne olur konuþ... gitme...
Ölürüm...
ölüyorum...
Gel.... Gel...


Konuþ benimle... dinle..
Yok olmayalým,hiçbir sebeb yokken..
neden tartýþtýk?
Neydi alýp veremediðimiz?...

Uzlaþmak çok mu zordu?
haklý sebeblerimiz vardý..
ama deðermiydi,ölü mü hissetmeye...
gökyüzünün çöküþünü seyretmeye...


Gel.. ne olur gel...
Bakmýyorum geçmiþe...
Bir saniye öncesine...

gel... ne olur gel..
okumuyorum 2 saniye önce yazdýkalrýmý..
olduðu gibi herþeyi býrakýyorum...
dönmüyorum biraz önce yazdýðým üst satýra,
kalsýn herþey... noktalamalar deðil umrumda...
yukarýsýnýn uzunluðunu bilmiyorum,yoruculuðunu...
okumakla, anlaþýlmasý gerekeni...


gel... gelmek olsun bi yandan da adýn...
Sosyal Medyada Paylaşın: