GÜLERİM

Feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün           

. . _ _  / . . _ _  / . . _ _  / . . _

GÜLERÝM (zû – kafyeteyn = iki kâfiyeli)

Dizlerin tutmasa birden, çöle yatsan gülerim.
Bir serap sonrasý kalkýp, ele çatsan gülerim.

Nâr-ý hicrânla sarýlmýþ, suya küskün bu beden.
Nispet olsun diye kumdan, göle batsan gülerim.

Bâb-ý esrâr dil-i þeydâ, bana neþvem eþ iken,
Âþikâr eþk pýnarýndan, çile tatsan gülerim.

Kime cânân, kime dûçâr oluyorsan yanarak,
Sönmeden kalbini bir gün, küle katsan gülerim.

Gülþenin solsun üzülmem, kuruyan gonca gülü,
Nev-bahâr içre umutsuz, yola atsan gülerim.

Onur aþkýn pazarýndan sana çok zor alýnýr.
Bozdurup vasfýný ol dem, pula satsan gülerim.

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU

Sosyal Medyada Paylaşın: