MÜEBBET YAZILMASIN YETERKİ GÖZLERİMDEKİ HÜZNE

Gidiþin bir akþamdý, akþamlar simsiyah
Hala þaþkýn yüreðim bu ayrýlýk neyin nesi
Görememiþtim o akþam gözlerini
Bir veda bile etmeden gittin öylece
Hala bekliyorum, hala gözlerim yollarda
Ahlar yüreðimde bitmedide bak
Gittiðin o günü... hiç mi hiç unutmadým

Kaç bahar geçti, kaç güz soldu yapraðým
Bir yaprak daha düþtü gitti ömrümden
Ya benim omuzlarýmdaki yük ? bilen varmý ki nedir
Nedir bu çektiðim sensiz gecelerdeki çilem
Tan yerime þimþekler çaktý, bilir misiniz ?
Hüznüme hüzün katan ayrýlýðýn bitmedi

Aylar geçti saymýyorum artýk gerisini
Kapattým gönlüme yaþamý, gözlerime gülmesini
Aðlayan göðsümün sol yarýsýnýn
Gecelerce duydun mu sesini, inleyiþini
Bil ki bana uyku yok, düþ yok, sabah yok
Kör kuyular gibi ýssýz kaldým, tek kaldým !

Gittin... bu gidiþ bitirdi beni,unutturdu yaþamayý
Mazide hatýranla, defterdeki yazýlarýnla, tek mektubunla
Gittin... acý çýðlýklar böldü kuþ uykularýmý
Sen penceresiz konaklarda, ben iþkence odalarda
Saðnaklar ortasýnda, çatlak dudaklarým
Sýðýndým dualarýma... dualarým bile tutmadý !

Ruhumdaki hayale düþler kurarým
Yýkýlýr, kýrýlýr her tuttuðum mekanlar
Hayalinle konuþur, kuþlara sorarým halini
Geliþine adaklar adar, avunurum sesinle
Sen yeter ki üzülme ; düþün bitecek bu iþkenceli bekleyiþ
Beni bitirsede bu kara zindan !

Bahar vaadetmiþti bana seneler
Öyleyse bu zemheri bu kýþ ne ?
Bilmem ki hasretle hep ben mi çekiþeyim
Güller dolu bahçemde, dikenlere sarýldým
Ömrüme bir huzur getirmedi ki yýllar

Hoþçakal yüreðim, artýk söz yok hüznüne
Taþýyamam bu yükü,dinsin siyah yaðmurum !
Kapkara duvarlar, zaman buz kesti bana
Mahsun ve mahcup ellerim
Açýldý Rab’bime
Bir ayrýlýk, bir yokluðun ve yalnýzlýðým
Böyle bir bulut çökmemiþti gözlerime
Müebbet yazýlmasýn yeter ki
Gözlerimdeki hüznüme !!!

Günay Koçak

24 / 6 / 2023


Sosyal Medyada Paylaşın: