SİYAH MEKTUBUM
Hasreti býraktýn yüreðime
Ayrýlýðýn saðnaklarýný gözlerime
Bir yetim dünyayý bana
Bilsen içimde yanan sönmeyen nedir
Uzaktan bir yel/i hazandýr sesi
Bilemezsin vurgun yemiþ halimi
Her akþamýma ayrý düðüm atýlýr
Çaresiz ellerimi açsamda, ellerim hep kan
Yalnýzým, kimsesiz, içim yaradýr
Kapatýp gözlerimi aðlarým günde
Baðýrsam sesimden sarsýlýrdý evren
Bulamam yokluðunda teselli belkide
Acýmasýz vurdular kalkamam yerimden
Yüreðime tutuþturulmuþ
Keder avuntularý ile
Su götürmez çaresizliðimi
Yazýyorum siyah mektuplara
Ve, kapanýrým yastýðýma
Aðlarým günde
Baþýmdan gitmiyor hazanýn yeli
Alýþamadým bil ki bir gün sensizliðine
Ama alýþtýrdýlar tüm kötülüklere
Boðuluyorum tutsaklýðýna
Hayal ederim özgür sabahlarýný
Þimdi cehennemimle baþbaþa
Yalnýzým yine
Kapanýp kapanýp da þu taþlara
Aðlarým günde
Günay Koçak
23 / 6 / 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.