HEP AYNI
Þöyle bir etrafa bakayým dedim,
Gördüm ki hamam ayný tas ayný.
Yürüdüm yavaþça hep ilerledim,
Deðiþmemiþ keder ayný yas ayný.
Yalnýz düþünenler her zaman cebi,
Kimsenin hakkýný yemezler tabi,
Cümle âlem giymiþ hem bir de sabi,
Baþta duran takke ayný fes ayný.
Her þey birbirine öyle karýþmýþ,
Cahil olan âlim ile yarýþmýþ,
Zengin talep etmiþ; hemen eriþmiþ,
Onlar için kanun ayný yas’ ayný.
Fakir bulamazken ekmeði aþý,
Dökülüp yok olmuþ aðzýnda diþi,
Ýçleri kurumuþ; pörsümüþ dýþý,
Fark etmez ki temiz ayný pis ayný.
Nedir bu rüzgâr ki etraf toz duman?
Sanýrsýn gelmiþ de ahirü’l zaman,
Kuytu bir köþeyi aradým hemen,
Anladým ki açýk ayný pus ayný.
Çoðunun yüzleri maskeyle örtük,
Tanýnmaz olmuþ da hiç kimse artýk,
Sesler bile tuhaf telleri yýrtýk,
Az dinledim; tenor ayný bas ayný.
Sordum, bu âlemin hali nicedir?
Dedim, birçoðunuz hem de hocadýr,
Verdikleri cevap üç beþ hecedir:
Sen de millet gibi böyle sus ayný.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.