GİDEMİYORUM...
Þimdi sen uykunun kollarýnda
Benim seni düþündüðümden habersiz
tatlý rüyalara dalmýþsýndýr
Ben, yanýnda olsaydým diye düþünmeden edemiyorum
Senden gitmek istiyor ama gidemiyorum.
Gülüþün geliyor aklýma
Sýmsýcacýk gülüþün.
Sen bir gülüyorsun
Ýçime bahar geliyor
Yanaklarýndan toplayýp gülüþünü
Üstüme baþima, bugününe yarýnýma saçmak istiyorum
Sonra umutsuzluk sarýyor ruhumu
Ýçten içe korkup,
var gücümle kaçmak istiyorum.
Gülüþün kesiyor yolumu, kaçamýyorum
Sen konuþuyorsun ya sakin sakin
Ses tonun insana huzur veriyor
Sen hep konuþ ben ömrümce
dinleyeyim istiyorum
Sen konuþtukça
Binlerce kuþ kanat çýrpýyor kalbimden
Mavi diyarlara
Ben de uçmak istiyorum kuþlar gibi
Kanatlarým kýrýlmýþ uçamýyorum
Saat gecenin bir yarýsý
Þimdi sen uykunun kollarýnda
Kimbilir hangi hülyadasýn
Bilmiyorum.
Sana gördüðüm rüyalarý, senli hülyalarý
yediðim yemekten içtiðim suya kadar
herþeyi anlatasým var
Ne yapsam uyku tutmuyor
Huzurla yatamýyorum
Kabul olmayacaðý korkusuyla ettiðim
Yine de yaradandan ümit kesmedigim
Her duamda sen varsýn
Yollar bile, yolunu gözlüyor semtimde
Rüzgarý dinlesen hasret türküleri duyarsýn
Yüreðimi bilsen yüreðine koyarsýn
olmuyor.
göçmek istiyorum bu diyarlardan
Göçemiyorum.
Ne zaman kök salmýþsýn kalbimde
Yüreðim senle dolmuþ
Dökülmeyesin diye
gönlümün kapýsýný sürgüledim, açamýyorum
Ayþegül Bahçeci
23.06.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.