Kolay deðildi
Yaþadýklarým
Güçlü kaldým
Hep
Hiç
Kadýnlýðýmdan
Utanmadým
Ýnsandým önce
Eksiklerim
Oldu belki
Ama
Ben
Kimseye
Yanlýþ
Yapmadým
Evet
Unuttuklarým da oldu
Unutmadýklarým da
Ama
Dönüp
Ardýma
Bakmadým
Yýlanýn
Tatlý yalanýna
Ýtibar edip
Kanmadým
Ýntikam ateþiyle
Yanmadým
Çocuk gibi
Verilen
Vâad’ lere
Palavralara
Ýnanmadým
Uðurladým
Eskiye dair
Eskiyen
Eprimiþ
Ne varsa
Birer birer
Güneþe serdim
Çarmýha gerdim
Canýmý yakanlarý
Ve
Yuttum
Çýðlýklarýmý
Artýk
Korkmayýn
Aklýnýza
Düþmesin
Ansýzýn
Çalýnmasýn
Kulaklarýnýza
Adým
Kibrit çaksanýz
Çýram yanmaz
Ahým
Savrulmaz
Döner
Yine
Bende kalýr
Yanar daðken
Lavlarým deðil
Küllerim döküldü
Olmayan düþlerim
Üstüne
Hâlâ
Baþým dik
Dik olmasýna
Ýçimdeki hüzün
Yýldýzlara
Arþa ulaþtý da
Duyan olmadý
El de
El den deðil
Gönül de
Dil yaresi’ne
Merhem olamaz
Çare
Bulunmaz
Diyorum
Ve
Her þeye
Susuyor
Susuyorum
Bir bakýþa
Bir kaþýk
Suya
Bir damla
Yaðmura
Belki
Hayata
Susuyorum
Oyasýný
Ýþliyorken
Ýnceden ince
Yine
Sýzlar içim
Kanar duygularým
Þimdi ben
Hangi
Küçük mutlarý
Umutlarý
Konuk edeyimki
Vurgun yemiþ
Zamanlarým
Yine
Hangi kem dil
Ýftira atmýþ da
Yalanlarýyla
Boðmuþ beni
Cam deðil
Can kýrýklarý
Deliyorken
Baðrýmý
Yeter artýk
Yetmezmi daha
Sol yanýmýn
Acýmalarý
Ben düþlerimle de olsun
Yalnýz kalmak
Ýstiyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.