Ola ki gözlerim derin bakmýþsa
Zeytin gözlerinin, güzel hatrýna
Sevgilim kal diye, tene akmýþsa
Kem söz bilmeyen dilin hatrýna
Özüme iliþen, gözle kavruldum
O keskin esen, yelle savruldum
Dayanmadý belim içe devrildim
El vurmadým cana, elin hatrýna
Kýsýk bir nazarla öze dest oldun
Can evime zarý ruha post oldun
Sinemi inciten söze mest oldun
Eh! dedim haline, solun hatrýna
Seni yandýran sözden kaçtýmsa
Yoluna taptaze, güller saçtýmsa
Sinemdeki sýrrýmý sana açtýmsa
Þu yüzünden akan selin hatrýna
De! ayrý olur mu seven, eþinden
Dil dönmez sevgilinin, peþinden
Medet umar ise mezar taþýndan
Can feda al derim, gülün hatrýna ..
H.C.ÖRS, Ankara - 06/2015 (Arþiv - 142)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.