HİCRET
Bu benim kaçýncý hicretimdir yar,
Ardýmýzdan bakan kaçýncý diyar?
Her diyar rengimi bir baþka boyar;
Ne gün biter uzaklara hicretim,
Kaldým ara yerde kimsesiz, yetim !
Yola çýkan her kervanla yürüdüm,
Dünya kaç bucaktý, anladým, gördüm;
Ben bittim de ey yar, bitmedi derdim!
Yele verdim gitti, onca servetim,
Kaldým ara yerde, kimsesiz, yetim !
Beni yol eyledin, bir gülüþünle,
Ogün, bugün, kavgadayým hep dünle,
Deli gönlüm, bir kez, gel beni dinle;
Gün be gün artýyor, gamým, hasretim,
Kaldým ara yerde, kimsesiz, yetim !
Uzadýkça yollar, kesildi ferim,
Altýmdan kayýyor, kayboldu yerim,
Benim, bir gün kutlanýr mý zaferim?
Yol demeyin, kopar bak kýyametim,
Kaldým ara yerde, kimsesiz, yetim !
Yar ne yapsýn, gönül uslanmayýnca,
Bir daða sýrtýmýz yaslanmayýnca,
Saðnak yaðmurlarda ýslanmayýnca;
Kesildi kökünden inan, rahmetim,
Kaldým ara yerde, kimsesiz, yetim !
Güneþ dalgalanýr, deniz kudurur,
Yayýndan boþalan, ok beni vurur,
Dediler ki,"Kervan yürür, it ürür",
Ýte verdim, bak yemedi it etim,
Kaldým ara yerde, kimsesiz, yetim !
Derdinden anlamaz, ne yar, ne yaran,
Senin merhemindir, sendeki yaran,
Yýllardýr, dað, ova, davran ha davran!
Kendi ellerimde, bak, felaketim,
Kaldým ara yerde, kimsesiz, yetim....
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.