Sen aþk limanýndan demir alýr, misali, terkeder... Gidersen eðer. O an, gönül denizindeki sevda da gider. Arkasýna bakmadan. Sevgi kýyilarýndan, uzaklaþýr... Göz yaþlarý... Gönül bulutlarýndan, bardaktan boþanýrcasýna yaðmurlar yaðar. Ayrýlýk rüzgarlarý. Sert eser! Sevda denizindeki sevgi... Aþk limanýndan, açýk denizlere savrulur. Aþkta! Ýklim deðiþtirir. Baharý, kýþa çevirir. Sevgi limaný yýpranýr... Araya soðuk rüzgarlar girer. Gönül üþür. Sevgi soður. Sevda denizi dalgalanýr. Aþk gemisi sallanýr. Duyulan güven kaybolur. Ayrýlýk canlarý çalar. Nifak rüzgarlarý savurur, atar. Sonrasýn da Piþmanlýklar! Ahlar! Vahlar! Arkasýndan hasret þarkýlarý bestelenir. Ýçin için söylenir. Ayrýlanlar duymaz... Terk edilenler kahreder, kendi kendine... Peþinden. Dipsiz bir uçuruma birakýlýr pýþmanlýklar, üzüntüler ve hasretler... Arkasýndan Acý dolu sözler... Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.