Elim kalbimde
Derin bir çýðlýk
Ardý arkasý kesilmeyen siren sesi
Dünyanýn bilinmedik coðrafyasýna baðdaþ kurmuþ acýlar
Seni unuttuðumu zannetme
"Gece gözlüm benim’" þarkýsý eþliðinde
Küçücük sandalda dilek tutuyorum
Bir de fidan dikiyorum
Gökyüzüne deðsin bütün aðaçlarýn dallarý diye
Seni yazmaktan vazgeçmiyorum
...
Hüzün urbasý bu kadar mý güzel yakýþýr diyorsun
Gözyaþlarým taþýyor göðün kocaman bulutlarý arasýndan
Gözlerimin tuvali simsiyah
Islanýyor
Islanýyorum martýlar terk ederken benliðimi
Oysa sen maviliðinde dinlenmek isterdin hep göz bebeklerimin
Yeþiline imrenerek bakarken
Ne zaman gülmek istesem
Turkuaz tebessümler kayýp gidiyor ellerimden
Haram oluyor minnacýk bir mutluluk
Âhhh þuncaðaz kalbim
Yeter artýk
Aðlama
Doðruluk hiç bir iþe yaramýyor bu dünyada
Herkes menfaat peþinde
Sen en güzel þarkýlarý söylesen
En güzel aþký tasvir etsen
En güzel þiirleri yazsan ne fayda
Gönül gözü kapanmýþ yedi cihanýn
Yedi ceddimiz bize ana avrat sövse
Sonra hayat deðirmeninde vicdanýmýzý döve döve
Un ufak etse
Yeridir vallahi
Yokkk
Yoookkkk
Düþündüðünüz gibi deðil
Ahkâm kestiðim falan yok
Gidiþat eksilerde
Eksik olan ne çok þey var
...
Âhhh keþke
Þu üç günlük dünyada
Umut türküsü dilimizde
Avuç içlerimizde bitimsiz dualarýmýz
Gerçek aþka sürgün edilsek ömür boyu
Tutuklu kalsak emaneti koruyanýn gölgesinde
Hiç uyanmasak sevgili...
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.