Boðuluyorum burda, özledim dýþardakileri,özledim sokaklarý! özledim annemin dumaný üstünde yemeklerini, sýcacýk ellerini! komþularý, ekmek aldýðým bakkal amcayý, özledim babamýn mezarýnda dua okumayý! gece oldu gardiyan ne olur söndürme ýþýklarý. ben karanlýktan korkarým da!
gardiyan; sen hiç özgür olmayý özledin mi? sen hiç kendi içinde karanlýkta kaldýn mý? elini düðmeden çek gardiyan söndürme sakýn ýþýklarý! senin iþinde zor be gardiyan geceleri beklemesi zor olmalý.
söyle gardiyan sen hiç benim yerimde oldun mu? gökyüzüne bakmak için heyecanlandýn mý? yüreðin ellerinde bekledin mi sabah olmasýný?
ne olur gardiyan býrak bu gece açýk kalsýn ýþýklar ne olur gardiyan söndürme ýþýklarý!
KADRÝYE ÖZBEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
kati_16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.