Yangýn duvara çarpýnca kýrýlýr alev Yol arar kendine, kovalar iken yel Dil sancýyla kývrýlýr iken karanlýkta Yakýcý bir acý olur sözler yatakta
Her devriliþ kendi kýyýsýný arayan dalga Her acý sevdayý sýnayan gizli bir yaradýr Kýyam sözcükler zayýf halkalarý taþýyan Çelik sularý saklayan bir düþ kaynaðýdýr
Çelik bu yüzden köze eðilir vakti gelince Köz aleve darýlýr, alev rüzgâra direnir Gece sabaha kavuþmadan leylim yar Delicesine akan o ýrmak boylarýnda Doyumsuz anlarýn sancýsý ruhta saklanýr
Göðsümüzdeki ilahi düþünüþleri taþýdýkça uzaklara Güneþler ülkesinde bir yer ararýz kavruk gövdemize Avuçlarýmýzý açarýz biz bu camdan kubbe altýnda Mevsimler geçer içimizden, derinimize dolar acýlar Kendi esaretimizin yosunlu denizlerinde her mevsim Delirmiþ gelgitlerin sarý odalarýnda aþk bize gülümser
Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Labirent Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.