SAKLAR
-- -- . / . -- -- . / . -- -- . / . -- --
Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü / Feûlün
☆ SAKLAR ☆ (7 + 7 HECE ÖLÇÜLÜ)
Sermâyem elem oldu, yüküm lâl dil-i sûzân.
Tüm dertli lisânlarda dilim lehçeyi saklar...
Þol dîdelerim sanki her an sancýma burhân.
Hüzzâm ve hicâz çalsa buruk nâðmeyi saklar…
Mahrûm kalacaksam da zamânsýzca bahardan,
Devrilse de çýkmaz ki inat âli çýnardan.
Gövdem kuruyup gitsin; adým çýksa civardan,
Bir âb-ý hayât içre kýþým cemreyi saklar…
Gezgin biriyim amma hayâtým yine durgun.
Dostlar bana bir çâre, yolum sevgiye meftûn.
Nâdân gibi olsam da biraz aþk ile mecnûn,
Rûhum sabýr ilmiyle dolan bilgeyi saklar…
Dünyâya esenlikle tutunmaktý günâhým.
Hep âteþ-i ter doldu açýk, sâde külâhým.
Bir zerre kadar yokmuþ umutlarla felâhým.
Eyvâh diye yandýkça, lebim hândeyi saklar…
Yýlgýnca ömür geçti, bir an durmadý âfet.
Haþmetli cömert tâlih, utandýrdý nihâyet.
Her rýzký yaratmýþken asýl Ol Yüce Rahmet,
Hýrkamdaki cep gayrý küçük behreyi saklar…
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.