Güllere dokunma, dikeni batar,
Güller ki uzaktan sevmek içindir.
Fazla yaklaþýrsan kaþýný çatar,
Güllerin çaðrýsý biçim biçimdir.
Renkleri bir doða harikasýdýr,
Katmerli yapraklar goncada biter.
Onlar ki Peygamber sevdâlýsýdýr,
Goncalar var, sevilmek için yeter.
Her gülün dikeni nazýndan gelir,
Ak güller saflýðýn arzýndan gelir.
Kýzýl gül, ateþi yakar baðrýnda;
Bülbülün feryâdý hýrsýndan gelir.
Sararýr, sarartýr âþýklarýný,
Esrarýnda saklar mâþuklarýný.
Ancak ehl-i sýrlar anlarsa anlar;
O gülün bülbüle yaptýklarýný.
El sürdürmez asla pembe tenine,,
Kokusu fark atar emsallerine.
Sakýn yanýlýp da elini sürme,
Dikenini sokar hemen derine.
Bülbüller gam çeker hârýn elinden,
Gülzâra her seher ihtiram gelir.
Rab’bimin nadide bu eserinden,
Mesteden rayiha, arþa yükselir...
11.12.2015 Fatih-ÝST.(Arþiv)
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.