Sonsuza Değince Sükût

Derinliðine ruhun nüfuz ettikçe zaman
Bir gizli hüzün sarar nedense içimizi
Düþmeye hazýr yaprak dalýnda bekler her an
Taze bir goncadýr hayat fýrtýnalar önünde

Belli ki þu hayatýn kalbinde çarpar ölüm
Karlar altýnda tohum sükûneti nefesin
Ve oyalanýrken gün yokluðun gölgesinde
Ömür bir kekre damla kenarýnda denizin

Ölümün dudaðýnda sonsuza deðince sükût
Kalanlara söylediði kapanan bir tabutun
Her gelecek bir gün elbet geçmiþ olacak
Sen yaþadýkça yaklaþýr öteye yolculuðun

Sonsuzdan dönüp de þöyle bir geriye bak
Gölgeden bir saat hýzla doldurur kendini
Gün gelir duyulmaz yüreðin sesi tik-tak
Ötelerden çaðýrýr ölümün hüzünlü sesi

Düþlerle yoðrulmuþ þu yaþlý gözlerimiz
Kýsacýk bir hayatýn uzunca uykusunda
Toprakta dinlenir mi acaba yüreðimiz
Mezarlýktan açýlýr sonsuzun yolu ancak

Dilsiz þu mezarlarýn yükü pek aðýr
Geceleri yýldýzlarýn uðultusu altýnda
Kara toprak ses vermez hem duymaz saðýr
Her ölüm bir iþaret kalanlara dünyada

Sosyal Medyada Paylaşın: