Zaman ölür mü? Saatler durmadan ilerlerken, Her þeyin bir sonu varken, Binlerce yýllýk acým her an ilk gün gibi kanarken, Zaman ölür mü? Yalnýzlýðým çýð gibi büyürken.
Her nefes neden bir çýðlýk? Alýrken matem, feryat verirken, Bir iþgalin en kanlý cephesinde gözyaþlarým þehit oluyorken, Yurdundan sürgün bir gönül, kapý kapý seni ararken, Zaman ölür mü? Sen bu kadar acýmasýz, ben her an kurban olurken.
Bir serhattir bu beden, sana aþýlmaz, yok ki al erkenden, Darmadaðýn her þeyim, bana yine beklemek mi düþtü Ýsrafil sura üflerken? Bana saniyeler onlarca yýl olurken, Zaman ölür mü? Ey Azrail, hep yanýmdan geçtin, baþkasýný ararken.
LokmanPOLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
LokmanPOLAT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.