sinir oluyordum benimleyken
onunla olduðumdan daha çok mutlu oluþuna
onda da arýyordum aynýsýný
bende her ne bulduysa
kendimi kullanýlmýþ hissediyordum
sömürülmüþ
iliðine kadar kurutulmuþ
oysa hiçbir þeyini esirgemiyordu benden
belki sýrf bu yüzden cazip gelmiyordu
öyle ya
ne beklenir ki, gel deyince gelen
git deyince gidemeyen birinden...
sanki bedenim cennette
ruhum dünyada kalmýþtý
aklým baþka telden çalýyordu
kalbim viyalonsel
viyolansel
viyolonsel
demek ki buymuþ doðrusu
-da konu daðýldý
ritim de yoktu zaten
söz yok
beste yok
neyse
buraya kadar okuyan varsa gözlerine saðlýk
ruhuna afiyet
o ne demekse artýk..