Ey dilimde saklý sözüm ey güneþsiz yurdumda gözýþýðým kasvetli akþamlarda sýðýnma evim gecelerde yýldýz yýldýz özlemim sabah uyandýðýmda dudakta tebessümüm denizde dalga dalga coþkum her yaðmur sonrasý gökkuþaðým
elinde demir törpüsüyle yol alan zaman acýmasýzca yontuyor ömrümüzü
kazanmak için kaçtýkça sen ve ben fark edemiyoruz kazancýn aþk sevgi ve mutluluk olduðunu
koca cüsselerimizden yontudan geride kalan bir avuç talaþ
muhtemelen geride kaç kuþak sonrasý unutulacak baykuþlarýn tünediði bir mezar taþý kalacak
ey yüreðimin sýzýlý ezgisi gökyüzünde yýldýzlar bile kadere küskün