Memleket'e Mektup

MEMLEKET’E MEKTUP

Çektiðim þu hasreti nasýl getirsem dile?
Sözlerim anlatmaya yetmiyor memleketim.
Keþke seni görsem de, bitse bu derin çile,
Çilem seni görmeden bitmiyor memleketim.

Seni arar gözlerim, baktýðým her bir yerde,
Canlanýyor hayâlin gözümde perde perde.
Seni görmekten baþka çâre var mý bu derde?
Hasretin yüreðimden gitmiyor memleketim.

Avutamam kalbimi, hasretin vermez aman,
Dinmezse bu özlemim, anlarým hâlim yaman.
Gönül hasret çekerken kolay geçmiyor zaman,
Hasretliðin güneþi batmýyor memleketim.

Vakit gece olunca, baþlar hasret çökmeye,
Gücüm yetmez bu derdi yüreðimden sökmeye.
Alýþkýn bu gözlerim hasret yaþý dökmeye,
Gurbet bana merhamet etmiyor memleketim.

Hapsolmuþum gurbete, yok mahkûmdan bir farkým,
Pas tuttu hasretinden, dönmüyor gönül çarkým.
Issýz, sessiz bekleyen, virâne evim, barkým,
Zannetme ki gözümde tütmüyor memleketim.

Derdimi anlatmaya yetmez heceler, sözler,
Alýþsam da gurbete, yüreðim seni özler.
Ne çok memleket gezdim, neler gördü bu gözler,
Yerini hiç birisi tutmuyor memleketim...

Ýsmâil Uz

Balký/Ilgýn/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: