Elde Vardı Çocukluk

Bir çocuk düþündüm, henüz ilkokullu yýllarýnda
Kocaman da bir tebessüm vardý, minicik yüzde
Elleri ne de tombik ve tertemiz, kirlenmemiþ
Yüreði de var sevgiyle çarpan, oyuna hazýr belli
Ýþtahla yediði çikolatalarýn paylaþýlmasý kardeþçe
Býrakýn uyanmasýn sakýn, bozulur sihri o zaman
Umrumda deðil ki onun, kopan toz, duman.

Adýnýn bir önemi yok, sadece bir çocuk iþte
Hayatý en hazlý yaþamalarýn içinde, her günde,saatte
Ve yoruluncaya deðin sürer kavgasý, durmak yok
Masalýmsý bir düzlemin öznesi, baþ kahramaný
Kandýrmaca sözler e de gelemez, inanýn karný tok.

Anlamýný bulsun diye deðil miydi mutluluk oyunu
Hayata ne de renkler katardý kim bilir o duruþ, çocuksu
Bir çocuk ve elinde balonlarýyla koþar özgürce
Tahterevallilerin inerken ve çýkarken verdiði coþku
Atlý karýncanýn cazibesi de deðer ana, her yükseliþte…

Almayýn topunu elinden býrakýn oynasýn, kansýn
Bilyeleri de vardýr büyüleyici ve capcanlý renkleriyle
Çýkarmayýn cebinden onlarý da, delinirse delinsin
Çemberi paslýymýþ, telden arabalarý da eski öyle mi
Satýn alabilir misiniz þu mutluluk hissini?
Verebilir misiniz o çember döndükçe içe sýðmayan
Bir koþuþturma ki bu sormayýn, topun peþinden
Halkalý þekerin, keten helvanýn, külah dolusu dondurmanýn
Masal kahramaný gibi olmanýn heyecanýný, yýllarýn ardýndan…

Oðuzhan KÜLTE




Sosyal Medyada Paylaşın: