GELDİ, GETDİ…
Men könlümü açtým bir vefasýza,
O yanan üreye od saldý, getdi.
Ýstiyerdim, mennen bu derde döze,
Aklýmý, fikrimi o aldý, getdi.
Sormadý birce gün hal, ahvalimi,
Böhdan edip alýr yar vebalimi,
Yeddi biyana yad sorar halýmý,
Soruþmaz, bivefa zay oldu, getdi.
Can evim tarumar olup ay havar!
Bedeni boþ handý, üreyi duvar,
Ýlk bakýþ, ilk sevgi gözlerinde var,
Gözleri üreyi hey deldi, getdi.
Mehebbet eylerdik geceler boyu,
Nabelet men miþem, deðiþip huyu,
Ýndi dilleri lal, ses vermez guyu,
Bilmedim ellerde ne buldu, getdi?
Cemalý ay kimi doðardý mene,
Görende ilk duygu gayýdar yene,
Nehlet gelsin onu gördüðüm güne,
Gocalttýn, cavanlýð da soldu, getdi.
Mehebbet ehline olmuþdu uzað,
Gözleri üreye olardý çýrað,
Men seni gönlüme ederdim gonað,
Dediler ömrünnen bir yoldu, getdi.
Getmeli gonaðýn getmeyi yaxçý,
Dost elinnen bade içmeyi yaxçý,
Yormadan genç ömrün bitmeyi yaxçý,
Ey dünya! Emircan da geldi, getdi.
8.6.2023 Emir Þýktaþ
döze/sabrede, böhdan/iftira, yeddi biyana yad/akrabalýk baðý olmayan yabancý, nabelet/bilmeyen, gayýdar/döner, nehlet/lanet, çýrað/ýþýk veren, gonað/misafir, yaxçý/güzel, guyu/kuyu, getdi/gitti.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.