Yaþamaktan pes ettiðim zamanlarda
Hiçlik rütbesine saati saatine kayýtlý
Yarasý kapanmayan suskularým vardý
Benliðimi dolu dizgin kendine getiren
Sevdanýn diyetine bedel olarak ödediðim
Beþ vakit secde eden
Dilsiz þükürlerim vardý
Hak yolunda farzlara amâde
Umuda dair dualarým vardý
Avuçlarýmda bereketlenip
Sadaka niyetine kurda , kuþa daðýttýðým
Sadakâti ilkem edinip
Nafile ibadetlerime koþar adýmlarla uçan
Kanatsýz ruhum vardý
Herkesten özenle gizlediðim
Pamuklara sarýp sarmaladýðým
Nàrin çocuk yüreðim vardý
Elimde misk-i amber kokusu býrakýp
Yüzlerce kez okuduðum
Hayatýn gerçek kitabý vardý
Avuçlarýmý açýp semaya
Sadece Yaradan’a doðrulltuðum
Yakarýþlarým vardý
Ardý arkasý kesilmeyen
Aþk’a oluk oluk akan
Gözyaþlarým vardý
Rengârenk gökkuþaðý doðurtan
Ve ...
Ölüp ölüp dirildiðim
Sancýsý hiç azalmayan acýlarým vardý
Hayat deðirmeninde öðütüle öðütüle
Ýmtihan edilen
Þimdi
Soruyorum size
Kaç kere daha ölür insan
Kaç kere daha dirilir
Eyyy hüzne her zerresiyle doyan ruhum
Sonsuzluðun okyanusuna tek tek akýt
Yosun tutan acýlarý
Tebessüm yaðmurlarýyla
Çýk gel
Gel artýk
Gelincik tarlasýnda papatya gülüþleri takýnsýn göz bebeklerim
Þuncaðaz ömrüm þenlensin....
nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.