KOR KUYU

Dalgalarýn sesinde hafif bir melodi,
Melodilerde kýrýlan tuz parçacýklarý,
Yüreðimdeki saplantýlarda sanki…
Ey kadýn kimsin sen,
Ne sevgili,
Ne yar,
Ne baþka bir þey,
Çabalarýn boþuna…
Bu Dünya da bir yerin de yok sanki
Kim olmak istiyorsun ki,
Neyi sorguluyorsun,
Neye hakkýn var ki…
Baþkalarýnda var olmayan kurallar dizini
Senin önünde bir dað,
Haklarýn var mý ki,
Ne yaptýn da ne istiyorsun bu Dünyadan.
Ne dost olabildin tam, ne sevgili,
Ne özlendin, ne de gerçekten arandýn…
Ýnsanlarýn iþleri vardý, geldiler,
Sonra yokmuþsun gibi,
Sýrtlarýný dönüp gittiler…
Sevgi mi?
Var mý ki…
Kaç kiþi biliyor?…
Yaþamýn acýmasýzlýðýnda kaybolmuþ
Yaþamý kaçarcasýna yakalamaya çalýþan…
Sevmekten korkan insan yüzleri,
Yobazlaþan Dünya da duygusal dokunuþlar
Yerini baþka þeylere býrakmýþ…
Caným yanýyor…
Sarýlmak bile harammýþ gibi geliyor…
Ya inanmak ne kadar zor…
Yaþamak niye ki, anlamýný mý yitiriyor…
Kýrgýným insanlara, kýrgýným kendime
Sevmek için uzattýðým ellerim tutuldu mu?
Boþ mu kaldý…
Sarýlmak istediðim vücut baþka yerlerde…
Boþlukta bir Dünya da dolanýyorum…
Aslýnda sahiplenilmek istenilmeyen bir tende
Var olmaya çalýþýyorum.
Gecenin içinde çalan müzikte,
Yalnýz gecelerde yol almaktayým.
Anlaþýlamadýðým yollarda
Kendimi anlatmaya çabalamaktayým…
Deðer mi acaba..?
Bu kadar canýmýn yanmasý…
Düþüncelerimin umursanmamasý…
Uzaklarda olabilmek sadece…
Uzaklarda hep yaþamak…
Alýnyazýsý bu galiba…
Her þeyin bir hikmeti varsa…
Elbet bununda bir hikmeti olacak…
Yusuf’un düþtüðü Kör kuyularda
Kaç defa yol almýþým…
Ýçimdeki ses,
Defalarca düþtüðün o Kor kuyulardan
Elbet Yunus duasý ile çýkarsýn diyor…
Yeter ki gitmeye kalktýðýmýz yollar
Önümde duvar olmasýn.
Yeter ki,
Alný açýk, dürüst bakýþlarda
Verilen sözler tutulsun.
19.10.2022




Sosyal Medyada Paylaşın: