EVRİM AĞACI

Evren dedi ki,
Mutlu ettin mi insanlarý?
Kadýn, hayýr edemedim dedi.
Evren neden dedi?
Kadýn, çünkü önceliklerim hep insandý,
Onlar kýrýlmasýn, üzülmesin istedim.
Evren,
Niye sende insan deðil misin, seninde mutlu olmak hakkýn deðil mi?
Kadýn,
Ben güçlüyüm baþarabilirim, acýlarla da, hayal kýrýklýklarýyla da dedi.
Evren, yaþamda kimse güçlü deðildir,
Herkesin yaþam içinde mutlu olmak için birine ihtiyacý vardýr dedi.
Kadýn,
Ben hep insanlarýn yanýndaydým, neden onlarý mutlu edemedim dedi?
Evren,
Onlar istemeden verdiðin için, kendi isteklerini erteleyip,
O insanlara kendinden fazla deðer verdiðin,
Kýrgýnlýklarýný,
Onlar kýrýlmasýn diye içine attýðýn,
Mutluluklarý,
Bir güler yüzde, bir küçük sözde, bir dostça bakýþta aradýðýn için dedi.
Kadýn baþýný kaldýrdý,
Gökyüzüne, Kozmos’un o efsane, hala tartýþýlan
Karanlýðýn içinden aydýnlýðýný yansýtan müthiþ anlamlý,
Onunla dalga geçen gülüþüne baktý.
Haklýsýn dedi. Ben kendim olmayý Unutup, baþkalarýnýn “beni” olmaya çalýþtým.
Özümü, ýþýðýmý, kendi benliðimden, karþýlýksýz insanlara vermeye kalktým.
Zalimce kýskançlýklarý hoþgörüyle karþýladým.
Art niyetleri gördüm, görmedim.
Evren,
Ama sen bu evrende binlerce ýþýðýn özünü
Kendi özünle, niyetinle insanlýða baðýþladýn.
Bil ki, bu Dünya’da var oluþ devam ediyorsa,
Senin gibi inançlý,
Özünden vazgeçip kendi benliðini paylaþan
Ýnsanlarla devam edecektir.
Acýlar mutluluðunu gölgelese de, kazandýðýn bir insan,
Evrenin var oluþunda,
Kozmosun geleceðinde
Evrim aðacýný gelecekte de yeþertecek olanlardan olacaktýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: