Dudağımın Tülbendinde Veda

Öfkemin ve küfrümün devrilmiþ masalarýnda elv/eda
Sýcacýk yüreðim kasýrga nöbetlerinde sancýlý ve revan
Elimden tutmasa sevgi, bir tek adým atamaz, düþerdim
Yýlan bakýþlý insanlar acz çukurunda desen, sövmezdim

Pusulasýz nöbetler silsilesi hayat, kim bilir sýra kimde!
Dudaðýmýn tülbendinde veda, soylu bir mendil gidende
Bütün þarkýlarý kendime seçtim, bildiklerin yazýk ki sahte
Ýsimsiz bir baþkaldýrý bizimki, asla boþalmayacak bu sahne

Karanlýðýn ruletinde arsýz korkular, kaybetmek belki sefa
Fikirler tezat bir muamma bohçasý, telkinler prangaya cefa
Midemde serseri bir mil, benim bu devriliþlerim özüme iltica
Keskin bir býçak ozan gönlümde, rotam þimdi yunusun yoluna

Dese ki Yunus; ‘Hak aranmaz talanda, tükenir padiþahýn da yolu’
Fikrimin þiarý benimdir, bilirim önce þafak aydýnlatýr sonsuzluðu
Ayraçlarýmda arama aþký, þu yeryüzü sevgisiz gömütlüklerle dolu
Uðultuya döner sonunda bütün sesler, deðiþtiremezsin yolculuðu

Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: