USTA - 14

USTA - 14

Bilmem ki ne deyip baþlasam söze
Kaç bahar kýþ’lara döndü be usta
Gelirim demiþtin bahara güze
Selâmý yükledim kuþ’lara usta

Ekinler biçilir gayrý ova’da
Sarý saman tozu bütün hava’da
Zahireyi verdim haklý dâvâ’da
Yakayý kaptýrdým keþ’lere usta

Kaybettim yolumu yitirdim tas’ý
Meðer buymuþ hýrsýzlarýn ata’sý
Felâk bitti þimdi okudum nas’ý
Hasretiz sen gibi baþ’lara usta

Muhtaç etti halký arpadan una
Sýðdýramaz oldu mýzraðý kýna
Ekmeði pay eder kurt ile suna
Deðmiyor týrnaktan diþ’e be usta

Sonda durdu anasýndan Er Doðan
Zoruma giden bu, bu beni boðan
Yufkaya katýktý bir kuru S oðan
Þimdi o da oldu köþe be usta

Gitmek kaldý bana yurttan öteye
Çol çocuk düþecek bundan kötüye
Baban gile desem bizim satý’ya
Oðlan kýz vuruyo döþ’e be usta

Kalmadý mecalim kalmadý halim
Zulme razý olduk zulmetsin zalim
ASÝ bakar yine yollara talim
Gözüm açýk yattým düþ’e be usta

Arif Sami Ýðde.
Sosyal Medyada Paylaşın: