DEĞMEZ BU DÜNYA
Uzun uzun dalýp, düþündüm þöyle.
Aðlamaya gülmeye, deðmez bu dünya.
Kendimden geçip’ te, ah çektim þöyle.
Üzülüp yanmaya, deðmez bu dünya.
Koparýp’ da gülleri, kýrýp dallarý.
Uzayýp giderken þu, sýla yollarý.
Vefasýz, duygusuz, kalmýþ kullarý.
Konuþup yorulmaya, deðmez bu dünya.
Sanarsýn ömür, bitmez gibidir.
Çektiðin çilelerse, gönül karýdýr.
Musalla taþlarý, yolun sonudur.
Gönül kýrmaya, deðmez bu dünya.
Þöyle bir düþünüp, kendine gelsen.
Her attýðýn adýmda ise, haddini bilsen.
Yalandan kaçýnýp hep, gerçeði görsen.
Haddini aþmaya, deðmez bu dünya.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.