UMUDUN ÇİÇEKLERİ

Bazen darboðaza düþtüðünde
Baktýkça gözümüzü ayýramadýðýmýz
Ýnsana huzur veren çiçekleri vardýr
Gökkuþaðý,allý, morlu rengarenk
Sevgi ister,mutluluk kokar,huzur verir
Ýlgini kesersen,boynu bükülür öksüz kalýr
Yemyeþil yapraklarý sararýr,hazan olur
Gönül bahçenden bir bir dökülür
Yüreðini baðlar karalar
Sen çiçeklerinden yol yaptýn mý kendine
Buram buram deniz kokan
Kördür gözler görmez basar üstüne
Ezer geçer çiçeklerimi,al gülüm döner karagüle
Rüzgar olup,esmek istiyor bu yürek...
Yeþilýrmak olup akmak,uzaklara
Bembeyaz bir papatya gibi açmak ister
Bazen de gözlerini kapatýp,öylece susmak...
Hayatýn kanatlarýna,sarýlmýþ bir kelebek
Iþýða susamýþ ölümü bekler
Çiçek açmaya hazýrlanan aðaçlar 
Bekler umudun çiçeklerini
Bugün yorgun bedenim,dizlerim tutmuyor
Mutluluða uçan bir kuþun kanatlarýna
Yüreðimde kalan biraz sevgi
Biraz hüzünle beraber
Katlýyor yüreðimi gönderiyorum sana...
Dað çiçeðim,hep beraber inanalým aþka
Yüzümde ki tebessümle,baharlarý uyandýracaðým...
Sana yolladýðým yüreðimin boþluðunu
Gözlerinde ki denizin esintileriyle dolduracaðým...
YEÞÝLIRMAK




Sosyal Medyada Paylaşın: