aþka dair bir söze deðdikçe dilim boðulur sesim taþýmaz olur ayaklarým gövdemi aðýrdýr söyleyemediklerim topraða düþen gölgesiyim artýk bir hiçin
tersine dikilmiþ hayat kumaþýyla ölümün dikiþ tutmaz ruhum bu elbisede kan sýzar gözlerimden çiçek açar yaramda toprak kokulu sinem bir tütsü içerimde
ellerim gül dokunuþlu dikeni saplýdýr etim gözlerimde aynalar göstermez bana beni alev alýr kitaplar anlatýrlar kendimi kemirir tüm yönlerim sensiz ufuklarýmý
aþký daraðacýnda buldum uzattým boynumu sýrýlsýklamdý gökler yýldýzlar da ýslaktý söküldü gökyüzü yerden uç verdi öteler bir yüktü artýk ölüm kapýsýnda sonsuzun
ve mahþer yeri kuruldu ölümse öldürüldü eþitlendi sayýlar renkler sesler notalar söylenemeyen sözler kelime cesedi her yer yaþýyor tek bir hece “aþk” denilen, dünyada
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmandeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.