Hoşçakal

Hoþçakal!..
Ben bunu ilk kez yürekten söyledim.
Ve ilk kez içimden gelerek söylediðimden; hoþçakal sen...
Dün, bugün ve evvelde ki sana olan her iyi düþüncem, her iyi niyetlerim, dua niteliðinde artýk sana.
Ama;
Herkes ettiðini bulur bir þekilde.
Sen de ben de nihayetinde.
Ne çýkar ki ben yine açsam tüm kapýlarýmý, aralasam...
Açmasam ne çýkar ki? Ya da yaksam.
Varken anlamadýn yokken nasýl anlayacaksýn, papatya kokan düþlerimi?
Yitmiþ bir gülüþün sýcaklýðýný.
O kapýnýn ardýndaki lambalar sönük, ýþýklar çoktan yitmiþ.
Bilirsin; sana beslediðim kadar iyi niyetim yoktu içimde, kendime.
Þu hayatta ki yaptýðým en iyi ikinci iþ;
Gökyüzünü takýp oltama , maviliðini kovalamaktýr.
Uçsuz bucaksýz oluþunu seyredip içinde kaybolmak, derin derin hülyalara dalmaktýr.
Ve tam bugün en iyi yaptýðým iþ;
Hayatýn kafama vura vura önüme serdiklerini, dün görmezden geldiklerimi bugün,
Kafamý duvarlara vura vura nihayet anlamak, içime aldýrmaktýr.
Diyeceðim o ki koca bir ahmaklýktýr...

Sosyal Medyada Paylaşın: