bulutlar bile aðlarken ayrýlýða dökülür ovaya gözyaþlarý ve ben her adýmda sana yürürüm belki varamam ama Ýbrahim-karýnca öyküsü gibi ben de uðrunda ölürüm
belki geç kaldým yaþlandým artýk koþarken dövünüyor kalbim ulaþamayacaðým kaygýsý can evimden vuruyor
belki hiç kavuþamayacaðým varsýn olsun yokluðunu düþlerle telafi eder seni yine çok severim
Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.