Ne var ne yok diye sordum kendime.
Þükürü hamdlarý sýraya dizdin.
Boyumu, posumu birde enimi.
Söyleyince beni yok yere üzdün.
Bire bir anlatsan saysan derdimi.
Boþ binalar inler, beni gördü mü
Bana iç çektirdin, býrak ardýmý.
Kaydý her bir yaným dengemi bozdun.
Kalbim desen býçak yemiþ ellerden.
Medet umar olmuþ, tabip kullardan.
Efkarým yayýlýr farklý dillerden.
Komþu caný gibi kendinden bezdin.
Eðreti duruþum akýl kurcalar
Önümde yol tutan suyu parçalar.
Nefesime yuva yapmýþ kargalar.
Saðlam ne býraktýn, kuyumu kazdýn
Gezmenin yoksunu ayaðým dizim,
Boynuma, belime geçmiyor sözüm.
Ayrýmcý gövdeye hükmeder azým.
Ýkiye ayýrdýn birimde gezdin.
Bakma Birisi’ne yüreði köse.
Boþ laftýr aldýrma sana ne dese.
Gýk diyemez asla, gökteki sese.
Teslim bayraðýný ne zaman yazdýn.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.