Çoðu zaman ya keþkelerle boðuþurken buluruz kendimizi yada belkilerle. Üç günlük dünya deðil mi bilmeyiz görmeyiz, anlamayiz baþa gelmeyince.. Uzaklara özlem duymak ister insan . Biçare sanar kendini bilmez yüreðindeki mucizeleri.. Bir elimiz duvarda diðeri boþlukta... yoo yoo karanlýkta. Ulaþýncaya dek,dokundun,dokundum varmak için aydýnlýða. Varlýðýmýzý hatýrlamak,hatýrlatmak ama en çok unutmamak için. Zamaný mekaný þahit tutup, Döndüm baktým dünyaya . Hepimizin var köþede kýyýda bavulu benimde var . Ýnsan bu gidiþat nereye diye sormadan edemiyor. Bunca dünya yüküne bulanmýþ durumda. Söylenemeyenler söylenip duruyor içimde. Söylense "keþke", söylenmese "keþke"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.