KİMSE SENİ BİLMEYECEK

Sessizce yaþayýp durdun
Kimse seni bilmeyecek
Kendine bir dünya kurdun
Kimse seni bilmeyecek

Ýnsan kalmaktý muradýn
Hiç duyulmadý feryadýn
Çabuk unutuldu adýn
Kimse seni bilmeyecek

Ne çaldýrdýn ne de çaldýn
Bu dünyadan murat aldýn
Kenarda köþede kaldýn
Kimse seni bilmeyecek

Beyhude geçti hayatýn
Ne katýn vardý ne yatýn
Mavi gök kubbeydi çatýn
Kimse seni bilmeyecek

Seni kötü bilecekler
Sen aðlarken gülecekler
Sen gidince gelecekler
Kimse seni bilmeyecek

Ölümün duyulmayacak
Naaþýn yuyulmayacak
Mezarýn oyulmayacak
Kimse seni bilmeyecek

Üþüyeceksin korlarda
Yok olacaksýn varlarda
Kaybolacaksýn kýrlarda
Kimse seni bilmeyecek

Koþmayacaklar peþinden
Ayrýlacaksýn eþinden
Uyanacaksýn düþünden
Kimse seni bilmeyecek

Yaralarý deþeceksin
Uçurumdan düþeceksin
Kabrini sen eþeceksin
Kimse seni bilmeyecek

Mum misali solacaksýn
Ortalýkta kalacaksýn
Yok hükmünde olacaksýn
Kimse seni bilmeyecek

M. NÝHAT MALKOÇ





Sosyal Medyada Paylaşın: