Düş Ölüleri
Dokunurken ölüm þu hayat tezgâhýnda
Örülürken an ve an ipeðinden hiçliðin
Beklerken zamaný ben ipek kozamda
Ne zaman bitecek yalnýzlýðý kefenimin
Acýnýn pençesinde daðýlýrken iskeletim
Ruhum biçimleniyor durmadan tenimde
Bir kozanýn þarkýsý melodisi ötelerin
Ve nefesi ölümün busedir dudaðýmda
Mahþere açýlýyor artýk tüm kapýlarým
Suya yazýlmýþ hayat hýzla akýp giderken
Gövdelerini býrakýyor gölgeler durmadan
Düþlerin ölüleri gözlerimde canlanýrken
Düþlerin arasýndan bakarken ben sana
Sabahýn ilk ýþýðýyla boðulurken her gece
Ve birden uyanýnca ben bomboþ odalara
Düþler ve gerçekler gözlerimde bilmece
Þu ömür de eskidi sensizlikle beraber
Zamanýn saatlere sýðmadýðý anlarda
Gelip geçen ömürde yer tuttukça seneler
Seni arar gözlerim þimdi tüm olmazlarda
Çiziyorum yüreðimi ortasýna bir yokun
Çalýyor gözlerimi düþlerim hiç durmadan
Hangi kapýyý çalsam buyur eder yokluðun
Yolunu yitirmiþ elim uzanýyor boþluða
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.