Ruh hani.

Ne bir kaygým var, ne bir öfkem, ne bir hýrsým, ne bir azmim, ne bir umudum.
Yitip gidiyorum , gençliðimin göbeðinde,
Fabrika köþelerinde soðuktan titreyen dudaklarýmýn arasýndaki bir sigara.
Hiç olmamam gereken yerde, hiç olmamam gereken zamanda,
Hiç yaþamamam gereken çaðda, yitip gidiyorum.
Ýki dizenin arasýna, iki cümleye sýkýþtýrýyorum ruhumu.
Önyargýlarýmý yýkmaya çalýþýyorum. Baþarýyor muyum?
Belki evet, belki hayýr ama çabalýyorum.
Umudum benim kanatlarým, kanatlarým olmadan gökyüzüne uçamam.

Sosyal Medyada Paylaşın: