Bir vakitten sonra bilmek deðil olmak istiyor insan. Olmak mý ? Yanmak mý? Yoksa yok olmak mý? Hangisi çare yârana. Kim çare olur ki Yâr/adan dan baþka. Olmak için yanmak gerek . Benliðinden ve sana dair herþeyden. Olmak istiyorsan eðer hiç olacaksýn... Hiç olursan farkýna varacaksýn. Sakýndýðým, sustuðum ve sýkýþtýðým bir avuç kelime. Sahi var mýsýn ki,yok olacaksýn...
Her zaman ki gibi hayal evrenime açýlan kapý olan tavanýma bakýp beynimi yoruyorum, bazý eylemlerin deðerini haketmediðini ve insanlarýn bunu hissetmediðini bile bile yapýyoruz. Belki de insan olmanýn temel kanunu budur, Kim bilir ki ?Bu dünyanýn çekinilmezliði içinde savrulup yoðruluyoruz, çok yoruluyoruz. Gönlümüz çok yoruldu. Artýk bir gönüldeki sevgiyle dinlenmek istiyor insan. Temiz, günahsýz özüne inmek orada kalmak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Noah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.