“-inkiliz dedim de sen “kýtlama þekeri” bili(r)mi(si)n okumuþ adamsýn helbet bilisin “-evet “kýrklama çay” duydum yani kýrk yudumda içiyollar, ya da kýrk kere bandýrýp da öyle” “-kýrklama deel, o(ð)lum “kýtlama? hemi de çay deel þeker; yani þekeri kýt deyelek ýsdýrý(r)llar ucundan goparý(r)lar içeller.. .. “-evet ilginç, kaþýkla karýþtýrmazlarmýþ, demek ki onlar da öyle haz alýyorlarmýþ”, “-sen asýl meseleme deyinþe aklýma ðeldi de bak; annadývýrayýn hemen hinci bu Ýnkilizler fabýrkalaþmýþla(r) makeneleri va(r), her biþeyin fabýrkasý va(r)? kim ne icad etmiþ, anýnda makeneyne(n) fabýrkayna(n) bunna(r) dünyanýn etiyacýnýn bilmem kaþ gatý, o ðüne ðadak üredilenin millon gatý ..? o hesap; ayný mitli deyelim biz bekmezinen dadýkdýrý(r)kana milletin biri þekeri mi bulmuþ, anýnda bunnar hemen icad etmiþ “kesme” þekeri ve anýnda ürediyollar goycak yer galmayoru o zamnnar bizikinner bekmezi bulamayoru emme Acam hurmaynan dadýkdýrýyoru çayý inkiliz dayayo Acama þekeri, “buyur hacý” .. emme Acamlar bizim gibi deði(l) bizde de þýh, þah var, padiþah var emme Acamda þýhýn lafý mürüdlerine mollalar inkilize der(h)al “dooorr” çekiyoru hudüdde mani oluyollar “neyye?” “bizim hissemizi vermeden” “ý ýhh, eslaa” deyoru nere ðediyon sen Ýnkiliz “eyi” deyoru, yüzde bilmen kaþ senin mollalar gene etiraz ediyollar ne verdilerise iki ðatý, söz temsili beþ dedilerise ý ýhh’ “on” on dedilerise de ya aah, “yi(r)mi” nayeti “yimbeþi” gabil ediyollar .. bi vaaz ediyo baþ molla “Allahýn en birinci niyemeti mübarek furmayý neye israf ediyonuuz” anýnda furma gayýp, elle valla nayeti Acam halký “inkiliz þekeri”ni bek seviyo acamý þekere alýþdýrýnca inkiliz gene hemen bi “hinlik” düþünüyo.. ya hu ben bu sarýklý mollalara durduk yerde “neye pay vereyin ki” demiþ öyle deði mi, cavýr aklý demiþ kine; “molla mafiþ”, ? “hisse-misse yok sana” acam alýþdý ne olsa þekerin dadýna ya anasýna satayýn ta!” .. ana! inkilizde “þafak atmýþ” bi bakmýþ kinee acama þeker sevkiyet “zýfýr elde var zýfýr” molla halka deyesiymiþ kine “mesmelesiz ekilip biçildiði uçu(n) þeker zinhar mekruhdur, isirafdýýrr þeker cayýz de(ði)ldir, haramdýr” acam ani-tak(i)ke töbe istiðfar edip þekeri-mekeri boþlayvýrýyoru elindekini de küteleyviriyo tersliðe .. inkilizin baþý deragap gelip tabi mollanýn aya(ðý)na gapanýyoru! etme-ðetme; aman zaman, yalvar-yakar “gene yimbeþ” ossun deyoru molla deyoru ku “ý-ýhh yüzde elli” .. “ne?!” inkiliz aman zaman dese de “sür aþþa, çýk okara” “ý ýhh” molla baþýný gasýyoru okara neyise yüzde kýrka ýrazý geliyoru bu sefte mollalar Cuma hubbasýna çýkýp deyoru ku “ey ahaliii evet þeker mekruhdur emmee gusül aldýrýsanýz meseleme ðalmaz” onun uçun çaya bandýrýp ya da aðýzlarýnda dutup içiyollarýmýþ ulen bu mollanýn aklý, inkilizin puþ(t)luðuna beþ basmýþ bi da mollalarýn þeytannýðýna akýl-sýr yetmez alçaklýklarýna hafsalanýz yetmez senin annaca(ðý)n mollalar tarikatlar din iman dinnemez payýný almadan çay bile içir(t)mez sen gula gulluðu gabil edersen kimse gözüyün yaþýna bakmaz.
patiþaha sejde edersen bu da Allahýn gulu deye aklýna ðelmez. sen onu sayarsýn emme o seni saymaz seni “gulu” biliyoru emme Gazi öyle mi? bize “Efendiler” deyoru baþýna tac ediyoru
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.