Ruhumda onmaz yaralar açtýn Ne çok kuytu köþeleri mesken tuttum Yüzüm avuçlarýmda aðlamaklý
Ne zaman aklýma düþsen Güneþ doðurganlýðýný yitiriyor Yüzün hep baþka beldelere dönük Karanlýðý aydýnlýða çýkamayan Sabahý belirsiz bir aþk bu
Ne zaman gitmek istesem Yüreðime asýlýyor yakarýþýn Ahh kýymet bilmeðenim... Sevmen için gitmem mi gerekliydi? Ne sen vaz geçtin Ýncitmekten, Ne ben vazgeçtim incinmekten Ne yazýldýk birbirinize Ne silindik bahtýmýzýn kör talihinden
Þüphe etme sevgili Küpe olsun kulaðýna.. Bir vakte kadar bu ayrýlýk Sözüm var bize biliyorsun
Ruhum ruhuna amade..!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mimoza1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.