Aşık Veysel Şatıroğlu
Uyan Þatýroðlu duy neler oldu
Dört bir yaným gören körlerle doldu
Lokmasýn paylaþan komþular öldü
Kimseler kimsenin derdine yelmez
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez
Kar altýnda kardelenler üþüyor
Dostun tarlasýna güve düþüyor
Aslanýn payýný it bölüþüyor
Ýnsan seyre durdu dersini almaz
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez
El atýna binen hür mü olurmuþ
Hakký tanýmayan pir mi olurmuþ
Alýn teri yüz’e kir mi olurmuþ
Dert çeken derdiyle depreþir gülmez
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez
Kuþun sütü eksik komþu masa da
Kardeþlik umudu bin bir tasa da
Kurtlar kuzularla dostluk kursa da
Aslý haramiler vefayý bilmez
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez
Yer Demir Gök Bakýr hiç’den ibaret
Gelip görüp gitmek üç’den ibaret
Kral köle farký, taç’dan ibaret
Mayasý mert olan sözünü delmez
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez
Topraðý mülk sayan çiðnedi geçti
Her kim ne ektiyse ektiðni biçti
Kalbi Kabe olan þerbetin içti
Gerçek seven aþýk cefadan yýlmaz
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez
Yüreði olmayan korku güdüyor
Aklý gevþek olan diyet ödüyor
Ýyiler atlara binip gidiyor
Bir eser býrakan ebedi ölmez
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez
Bila-i yi arþa çaðýran deniz
Daldýðým deryada kalmadý bir iz
Özü sözü bir birinden ter temiz
Hakka aþýk olan kötülük bilmez
Þu dünyaya bir Veysel daha gelmez ... Bilal Karaman (Bilal-Ý)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.