Bir gül bahçesi deðildi yaþam… Hele ki ; gözlerinde mutsuzluk filizlenirken! Ne zaman ortasýna düþmüþtük acýnýn, Ne zaman katýk yapmýþtýk umutsuzluðu ?
…
Oysa düþlerimi Gülüþlerine yerleþtirmiþtim… Mavide hayat bulmasý için, Adýmýzýn mavi olmasý için!
…
Biz geceleri yakarken zindanlarda , Ayrý iklimlerin ortak parçasýydýk!
Her sabah çiy tanesi, Her öðlen kýþ güneþi, Ve her akþam çýnayaz…
Ýyi ama biz hangi mevsimdik?
mavigölge Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavigölge Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.