ZAMAN TUTUŞTU
Bir tütüne sarýp içtim acýný,
Savruldukça esen duman tutuþtu..!
Kavuþmaya baðlý ipin ucunu,
Ayrýlýða kesen zaman tutuþtu..!
Yýllanmýþ hasrete sürgün solumda,
Yaprak kýmýldamaz yorgun yelimde,
Sükûta gark olmuþ durgun dilimde,
Düðümlenip susan aman tutuþtu..!
Yeminine sadýk duruyor gibi,
Yayýna bir kilit vuruyor gibi,
Yastýðýna yatýp uyuyor gibi,
Tellerine küsen keman tutuþtu..!
Her defasýnda hep seni yazdýðým,
Adýnýn geçtiði yeri çizdiðim,
Ýlmeði boynundan atýp çözdüðüm,
Aþk ipini asan roman tutuþtu..!
Feryat edersin de dönmez çaðrýna,
Yine derman olmaz gönül aðrýna,
Dalgalara inat koca baðrýna,
Gemileri basan liman tutuþtu..!
Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.