Asmalı sokak
Asmalý sokak, yirmibir numara
-Da otururduk eskiden biz .
Maviye çalan duvarlarý gösterecegim;
Tahmin edebilirsiniz ,
Hayallerimiz yazýlýydý duvarlara
Deðiþen sadece, kaderlerimiz.
Yeþili sevenler topluluðu
-Na üyeydik eskiden biz .
Yeþildi gözleri tavanimizdaki örümceðin
Az sonra , öleceðinden habersiz
Çatlayana kadar að örerdi topuðu
Yavaþ , yavaþ ölürdü sonra.
-Sessiz , sessiz....
Kývrýlýrdý beli sokaðýn, yokuþ aþaðý mutluluk
Siz nerelisiniz? bilmem ama -
Bizim kaldýrýmlar, Arnavut .
Dar üstelik, iki adam geçmez yanyana
Bazende týkar yolu, iki tabut
Kayar biri saða ,
Diðeri sola...
Asmalar keser, güneþin önünü
Rüzgara seslenirken serçeler
Bir güvercin konuverir dama
Maviyi kaçýran yeþilin düðünü ,
Yiyip, içip eglenirler
Ben dönerim sessizce ,odama
Dönerim tekrar, güneþe yönümü
Sýcaktan baygýnlýk geçiren, düþlerimi
Asmalarýn gölgesinde uyuturum.
Zili çalar; hiç tanýmadýðým bir hüzün
Kimsiniz demeye kalmadan ,girer
-De odama, tutar eteklerimi
Uluorta öylece ,ortasýnda gündüzün
Asmalara küsüp,
Sokaklara somurturum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.